M'ignoren


Telegrama 18


M'esforce. No arribe. Ho intente. Les mirades són de menyspreu. M'ignoren.

Comentaris

mjromero ha dit…
Lo leí como si fuera el imperativo del castellano, que me ignoren. Pero no es imperativo, a mí me gusta el "ignoramiento" es el único modo de ir a lo tuyo, sin intromisinones.
rosa roig ha dit…
Una misma acción tiene muchas interpretaciones. Pasa con el silencio, el ignoramiento, el dolor y el amor. Aprendremos y nos aprenden, que hay acciones buenas y malas, pero yo creo que no es verdad. Sobretodo creo que no es verdad siempre.

Canviar d'opinió i de perspectiva. Canviar de posició, de visió, buscar els perfils més esbiaixats...
bajoqueta ha dit…
A ningú li agrada que ens ignoren, però de vegades segons quines persones més val que ni ens miren :)
rosa roig ha dit…
Vist com ho explica bajoqueta tenim una nova visió, del verb.